με κάθε τρόπο και προπάντων με αυτόν

διστάζω όταν μιλώ. και πριν μιλήσω. διστάζω.

προσπαθώ. αλλά είναι λες και οι λέξεις είναι αγκίστρια που αγκυλώνονται στον ουρανό που κρύβεται στο στόμα μου. 

θυμίζουνε κρεμάστρες. καμιά φορά κρεμάω πάνω τους πουκάμισα καρό.

καμιά φορά. πιο σπάνια. κρεμιέμαι κι εγώ ο ίδιος. 

σκέφτομαι. πως γίνεται να μαθαίνω τόσο εύκολα. 

από τα λάθη των άλλων.

καμιά φορά.
όταν τελικά μιλώ. φαίνεται τελικά απλό.
και τελικά δεν με προσέχουν και πολύ.
που τελικά και πάλι σταματώ.

με φόρα.
με αυταπάρνηση.
με το κεφάλι ψηλά.
με στυλ.

με κάθε τρόπο και προπάντων με αυτόν.
θα φεύγω.
δεν είναι για να μένεις για πολύ.
δεν είναι για να μένεις για πολύ,
αφού σε μάθαν.