1.10.10

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησίαν,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κ.Καβάφης

3 λέξεις :

Ανώνυμος είπε...

εξαιρετικο ποιημα!αυτο το ποιημα το διαβασα για πρωτη φορα στη γ γυμνασιου και μου ειχε προκαλεσει μεγαλη εντυπωση καθως και εσωτερικες διεργασιες που αρχιζαν να ξεπροβαλλουν δειλα δειλα στον παιδικο μου εγκεφαλο. τωρα που εχουν περασει δυο χρονια το ξαναδιαβαζω και πραγματικα το νοημα του ειναι φοβερο. γιατι πραγματικα η αξιοπρεπεια λειπει απο αυτον τν κοσμο. οπως και η διαφορετικοτητα, η πολλαπλοτητα , ο πλουραλισμος των ανθρωπινων χαρακτηρων. εχω βαρεθει απο αυτην την τυποποιηση της προσωπικοτητας! γιατι πανω απο ολα πρεπει ζωη σου να ειναι αρεστη σε σενα και οχι να εισαι αρεστος στους αλλους με τιμημα ακομα και τον κινδυνο να ζησεις μια ζωη που δεν σου ταιριαζει.

και πράσινα άλογα είπε...

Έχεις πολύ δίκιο σ'αυτα που λες. Είναι πολύ σημαντικό να μην βαριόμαστε τη ζωή μας, να μην τη παίρνουμε παραμάσχαλα σαν ταχυδρόμοι ψάχνωντας μια οδό που δεν υπάρχει, για να την παραδώσουμε σε κάποιον που δεν του ανήκει. Η ζωή είναι δικιά μας, ολόδικιά μας, και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τη ζήσουμε όπως εμείς επιθυμούμε.

Ανώνυμος είπε...

bill,o taxydromos xtypaei treis fores!!!