Είμαι φθαρτός. Είμαι τρωτός. Αν με κόψεις θα ματώσω. Ίσως και να κλάψω (εξαρτάται το κόψιμο). Αποσυντίθεμαι μέρα με τη μέρα. Τα κύτταρα μου άρχισαν να γερνάνε από τότε που έκλεισα τα 18 μου χρόνια περίπου. Γερνάω αργά. Πολύ αργά. Και βασανιστικά. Ξεπερνάω αρρώστιες, ιούς, πανδημίες, επιδημίες. Και χάνομαι. Κάπου στο δρόμο για την εύρεση της αλήθειας που αναζητώ. Είμαι εσύ. Είμαι αυτοί που σε μεγάλωσαν. Είμαι οι πρόγονοι αυτών που σε μεγάλωσαν. Είμαι ο πρόγονος αλλά με κάποιο περίεργο τρόπο είμαι και ο απόγονος. Είμαι εγώ. Που περπατάω, αναπνέω, κοιμάμαι, ξυπνάω, τρώω, χέζω, γαμάω, σκέφτομαι,γράφω, μιλάω, νιώθω, ξεχνάω... και που ο ήλιος μου δίνει ζωή να ζω. Και ζω. Φθείρομαι όπως περνάει ο χρόνος. Ο άφθαρτος. Ο αιώνιος. Ο ανύπαρκτος. Μία μέρα θα κοιμηθώ και δεν θα ξυπνήσω. Θα κάνω έναν ύπνο αιώνιο, χωρίς όνειρα. Όμως και πάλι θα είμαι εδώ. Μέσα στο DNA σου. Κομμάτι σου. Αλήθεια σου. Ζωή σου. Εγώ που με ξέχασαν πολλοί και πολλοί με θυμούνται και ακόμη πιο πολλοί δε με γνώρισαν καν. Ήμουν κι εγώ εδώ.
skip to main
|
skip to sidebar
τα νέα
-
►
2021
(2)
- Αυγούστου (1)
- Ιανουαρίου (1)
-
►
2020
(2)
- Δεκεμβρίου (1)
- Μαρτίου (1)
-
►
2019
(2)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Ιουνίου (1)
-
►
2018
(6)
- Δεκεμβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (2)
- Απριλίου (2)
-
►
2015
(5)
- Νοεμβρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
- Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(16)
- Οκτωβρίου (1)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (3)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (2)
- Μαρτίου (2)
- Φεβρουαρίου (3)
- Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(46)
- Νοεμβρίου (4)
- Οκτωβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (4)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (3)
- Ιουνίου (5)
- Μαΐου (6)
- Απριλίου (6)
- Μαρτίου (5)
- Φεβρουαρίου (6)
- Ιανουαρίου (4)
-
▼
2011
(24)
- Δεκεμβρίου (6)
- Νοεμβρίου (3)
- Οκτωβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (3)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (3)
- Ιουνίου (2)
- Μαΐου (2)
- Απριλίου (1)
- Φεβρουαρίου (1)
-
►
2010
(10)
- Δεκεμβρίου (1)
- Νοεμβρίου (1)
- Οκτωβρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Αυγούστου (1)
- Ιουνίου (3)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
15 λέξεις :
Μοιάζει αποχαιρετιστήριο γράμμα. Μα την ίδια ώρα κουβαλά και ένα πείσμα για το εδώ και τώρα...όχι?
Αποχαιρετιστήριο γράμμα δεν θα το έλεγα αγαπητή συμπατριώτισα kovo voltes παρά μια δήλωση αγανάκτησης απέναντι σ' αυτούς που ισχυρίζονται ότι όταν φεύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο δεν αφήνουμε τίποτα πίσω μας και είναι σαν να μην υπήρξαμε ποτέ. Όσο για το "πείσμα για το εδώ και τώρα" πέφτεις πολύ μέσα!
Χμμμ...μπορεί να το λένε αυτό αυτοί οι άνθρωποι από αδυναμία,από μια διάθεση να αποτινάξουν από πάνω τους κάθε ευθύνη για το μετά αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαστε μια άρρηκτα δεμένη ανθρώπινη αλυσίδα και πως ο καθένας αφήνει το ίχνος του,μικρό ή μεγάλο σε τούτη τη ζωή που ήρθαμε να ζήσουμε.Και τίποτε δεν είναι τυχαίο,το έχουν πει ακόμα και μεγάλοι αστροφυσικοί αυτό.Συμφωνώ μαζί σου.Όλα έχουν έναν αντίκτυπο,και τα λόγια και τα έργα και θα πρέπει να το έχουμε στο νου μας αυτό μέχρι τη στιγμή που θα δώσουμε τη σκυτάλη στον επόμενο.
Αυτά και άλλα πολλά!
Καλημέρα!
Καλημέρα! Σ'ευχαριστώ πολύ για τα ωραία και πέρα για πέρα αληθινά σου λόγια.
Εμένα μου φάνηκε σαν ένα πολύ γοητευτικό πορτρέτο. Απογυμνωμένο από στολιδάκια εντυπωσιασμού ή υπερβολές λογοτεχνίζουσες ως είθισται σε πορτρέτα.
Τίμιο.
Ωραίος.
7 γενιές μπέρδεμα!
καληνύκτα και καλή βδομάδα!
Μα που βρίσκομαι? και σχόλιο άφησα και δεν έφτασε, και follower είμαι και δεν φαίνομαι...
τι να πω έγινα αόρατη ...
το αποτύπωμα μου πάντως στη γη θα το αφήσω κι εγώ, όπως και κάθε ζωντανή ύπαρξη άλλωστε.
η πορεία της βιολογικής μας ζωής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την συναισθηματική μας εξέλιξη.Ζούμε όπως αισθανόμαστε και άν κάτι μας καθιστά άφθαρτους, είναι η ανάγκη μας να μην ξεχαστούμε "φεύγοντας".Αυτή η παλινδρόμηση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας έχει πολύ ενδιαφέρον..
Ζήσε στο κενό..Είναι σπουδαία εμπειρία!
Μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα.
Καλημέρα.
Χαίρομαι που σου κράτησα παρέα
Πως ζουν στο κενό;
Καλημέρα.
Κάποτε ήθελα να ζήσω χωρίς να αφήσω πουθενά έστω κι ένα ίχνος μου. Μετά όμως έγινα μητέρα! Χαίρομαι γι αυτό!
Καλό μήνα!
Έχεις ένα πολύ τυχερό παιδί και το παιδί σου έχει μία πολύ τυχερή μητέρα.
Καλό μήνα.
πολύ δυνατό κείμενο. μπράβο :)
Ευχαριστώ πολύ
Αυτό ακριβώς συζητούσα σήμερα. Τα κομμάτια των άλλων που έχω μέσα μου και το κομματάκι που αποτελώ με τη σειρά μου εγώ σε ζωές άλλων (Ίσως εκπλαγείς αν κάποτε μάθεις ποιους επηρέασες και πως ή για πόσο ή γιατί)
Αλλά κυρίως λάτρεψα τον τρόπο που το έγραψες. Υπέροχο κείμενο. Πατάς γερά κι αυτό είναι όμορφο. Χάρηκα που σε βρήκα:-)
Μ με συγκινούν τα λόγια σου.
Καλώς ήρθες :)
Εύχομαι να σου κρατήσω καλή παρέα.
Δημοσίευση σχολίου