17.1.16

Πρόσχημα


Δεν είναι αυγή. είναι λίγο πριν. μπορώ να το πω πια. οι άνθρωποι αλλάζουν τελικά. συνεκδοχικά και ανομοιοκατάληκτα. πέντε-δέκα-δεκαπέντε-είκοσι-είκοσι πέντε-τριάντα-τριάντα πέντε-σαράντα-σαράντα πέντε-πενήντα-πενήντα πέντε-εξήντα-εξήντα πέντε-εβδομήντα-εβδομήντα πέντε-ογδόντα-ογδόντα πέντε-ενενήντα-ενενήντα πέντε-εκατό. κι όσο κι αν θέλουνε ή αν προσπαθούνε είναι αδύνατον. μα δεν το βλέπεις; να παραμείνουν ίδιοι. πως όμως τους ακολουθεί κανείς;

Φροντίσαμε να ξεχάσουμε

Ξεχάσαμε να φροντίσουμε και οι σελίδες του τετραδίου έγιναν κίτρινες και το τσιγάρο έμεινε μισό στο τασάκι και κρύωσε ο καφές. Ο χρόνος όλο μας προλαβαίνει. Η σαφήνεια δεν συγκινεί. Ίσα ίσα, αποσυντονίζει. Καταλαβαίνετε; 
Αποτυχημένες απόπειρες που ίσως μια μέρα

Παρατηρώντας σιωπηλά ή ηχηρά επεμβαίνοντας; αλλάζουν τραβώντας γραμμές. ευθείες. τεθλασμένες. καμπύλες. πασχίζουν να δώσουν σχήμα στις ζωές τους. βλέπεις ανθρώπους τετράγωνους, τρίγωνους και παραλληλόγραμμους. με ελλείψεις υπερβολές και παραβολές. που κινούνται διαγράφοντας κύκλους γύρω απ' τον εαυτό τους. Μα αν είμαστε ίσως κάποιο σχήμα τότε αυτό είναι σχήμα [λόγου]. μεταφορές και παρομοιώσεις. αναδιπλώσεις και αντιθέσεις και οξύμωρα και συνεκδοχές. και αλληγορίες και αντιφάσεις και άλλα πολλά που δεν μου τα 'μαθαν.

Μάθαμε να τηρούμε τα προσχήματα, πριν καλά καλά μάθουμε τα σχήματα.