Ποτέ μου δεν έμαθα τρόπους. Έγδαρα τους αγκώνες μου να σέρνομαι από τραπέζι σε τραπέζι κι όλα μου τα σακάκια έχουν τρύπες στους αγκώνες. Μη στείλεις προσκλητήριο λοιπόν στην πόρτα μου για το γάμο σου ή τα βαφτίσια του παιδιού σου. Δε θα 'ρθω. Σε όλα αυτά τα τραπέζια άκουγα χωρίς να μιλάω και πολύ. Άκουγα και τα αυτιά μου μάτωναν και βάφτηκαν οι φαβορίτες μου κόκκινες απ' το αίμα. Όλοι πασχίζουν να βρουν τον εαυτό τους, να περάσει το δικό τους, να αναδειχτούν, να πλουτίσουν, να παντρευτούν, να πηδηχτούν σαν τα κουνέλια, να εγκυμονήσουν, να γεννήσουν, να γίνουν γονείς, να πάθουν κρίση στα 40, να γεράσουν και να γίνουν σοφοί, να ζήσουν. Μα αθάνατο νερό δεν υπάρχει· κι εγώ αποφάνθηκα. Από το χαρτζιλίκι μου, μόνο για αφρισμένες μπίρες θα αποταμιεύω.
skip to main
|
skip to sidebar
τα νέα
-
►
2021
(2)
- Αυγούστου (1)
- Ιανουαρίου (1)
-
►
2020
(2)
- Δεκεμβρίου (1)
- Μαρτίου (1)
-
►
2019
(2)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Ιουνίου (1)
-
►
2018
(6)
- Δεκεμβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (2)
- Απριλίου (2)
-
►
2015
(5)
- Νοεμβρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
- Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(16)
- Οκτωβρίου (1)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (3)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (2)
- Μαρτίου (2)
- Φεβρουαρίου (3)
- Ιανουαρίου (2)
-
▼
2012
(46)
- Νοεμβρίου (4)
- Οκτωβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (4)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (3)
- Ιουνίου (5)
- Μαΐου (6)
- Απριλίου (6)
- Μαρτίου (5)
- Φεβρουαρίου (6)
- Ιανουαρίου (4)
-
►
2011
(24)
- Δεκεμβρίου (6)
- Νοεμβρίου (3)
- Οκτωβρίου (2)
- Σεπτεμβρίου (3)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (3)
- Ιουνίου (2)
- Μαΐου (2)
- Απριλίου (1)
- Φεβρουαρίου (1)
-
►
2010
(10)
- Δεκεμβρίου (1)
- Νοεμβρίου (1)
- Οκτωβρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Αυγούστου (1)
- Ιουνίου (3)
- Μαΐου (1)
- Απριλίου (1)
13 λέξεις :
Πολύ σωστά το έθεσες.
Μπύρες και μόνο μπύρες.
Η ουσία της ζωής.
Μη το γελάς. Ίσως αυτό να είναι.
Σοβαρά μιλάω.
Ξέρω δεν πείθω και πολύ.
Άσχετο, αλλά θέλω εντυπώσεις από το βιβλίο δίπλα που διαβάζεις.
"Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ"
Έρημα κορμιά...χα...αποταμιευτήρες των επιθυμιών μας...;)
*για πες αλήθεια για το "Μπουντουάρ". Σου άρεσε? Είδα εξαιρετική παράσταση φέτος βασισμένη σ'αυτό...
Αθάνατο νερό δεν ξέρω αν υπάρχει, πάντως λίγο αλκοόλ σε βοηθάει να βρεις , έστω και προσωρινά, τη χώρα των λωτοφάγων...
Εβίβα αγαπητέ...
@Gyro: καλά θα 'ταν αλλά οι μπίρες από μόνες τους δε λένε τίποτα. χρειάζονται κι άλλα πρόσθετα για να αποκτήσει το πράμα ουσία.
@kovo voltes: εσύ ειδικά ήμουν σίγουρος ότι θα έβρισκες το τραγούδι.
@Κώστας: στην υγεία μας Κώστα. έχω ακούσει ότι είναι πολύ ωραία το καλοκαίρι σε αυτή τη χώρα. αύριο βγάζω εισιτήρια χωρίς επιστροφή.
Και τώρα αγαπητοί μου να σας μιλήσω για το βιβλίο...
Μου αρέσει. Δεν το έχω τελειώσει ακόμα είδα όμως κι εγώ την εξαιρετική θεατρική παράσταση που αναφέρει η kovovoltes και έτσι αποφάσισα να το διαβάσω. Η παράσταση είναι ένα κόψε-ράψε του βιβλίου. Διαβάζοντας το αποκτάς μια πληρέστερη εικόνα για την ιστορία και τους ήρωες. Με ιντριγκάρει η αθυροστομία του συγγραφέα και σχεδόν ταυτίζομαι με τις απόψεις του για την απόσταση μεταξύ των ανθρώπων. Αξίζει πάντως να διαβαστεί και το σενάριο του Δημήτρη Δημητριάδη που δίνει ρυθμό στη ροή της ιστορίας με εναλλασσόμενα σκαμπανευάσματα και προκαλεί στον αναγνώστη (ή θεατή, για τους τυχερούς που είδαν την παράσταση) ψυχικές ανατάσεις και καταπτώσεις.
Τόσος χρόνος χαμένος για να μάθουμε τα τυπικά και το πρωτόκολλα. Χαλάλι, αν έστω έδινε λίγη χαρά κι ικανοποίηση σε κάποιους αυτή μας η προσπάθεια. Αλλά μεγαλώνοντας, αμφιβάλλω και γι' αυτό.
Ωραίος και αφρισμένος ο χείμαρρος σου.
ναι, αλλα 'η μπυρα ειναι δανεικη' που λεμε, so.. που πανε τα λεφτα μας?
αθάνατο νερό υπάρχει!
πρέπει, όμως, να το βρεις.
είναι εκείνο το δικό σου, το πηγαίο, που σε πεθαίνει και σ' ανασταίνει, σε συντηρεί και μπορείς να το μοιράζεσαι.
και αν οι συγκυρίες είναι καλές, να μείνει για όσο, έξω από σένα, πέρα από σένα εδώ στο μάταιο τούτο κόσμο.
όσο για τις μπύρες, δανεικές, σπιτικές, αγορασμένες ή και κλεμμένες το δικό μας το κεφάλι κάνουν ώπα. τί καλές που είναι, κρύες και κρατσανιστές, μμμμ.
Παχαίνουν οι μπύρες, να το προσέξεις.
Για τα εθιμοτυπικά συμφωνώ. Νισάφι. Εφτά προσκλητήρια το μήνα. Δώσαμε στην εφορία. Μας τα ΄πε πρώτη. Λυπηθείτε το λαό. Να χάσουμε τα μπάνια μας γιατί σας έπιασε εσάς οίστρος; Παντρευτείτε σε ξωκλήσια να ανηφορίσουμε με τα μαγιό και τα μαλλιά τζίβα.
:)
Γλυκέ μου, πολύ σωστό. :)
Γιατί να μην υπάρχει αθάνατο νερό;
Αν το βρεις να ρέει άφθονο σε καμιά πηγή πες μου να ΄ρθω να πιω.
Δημοσίευση σχολίου