ξυποληταρία

κάποτε μου είπαν ότι θα δω ηλιοβασιλέματα διαφορετικά από τους άλλους. κι εγώ έτρεξα ξοπίσω απ' το πρώτο ηλιοβασίλεμα που βρήκα και τελικά ξέμεινα σε ένα ακρογιάλι όπου ο ήλιος μονάχα ξημερώνει. για ποιον θα γράφω τώρα που με εγκατέλειψα(ν); με έχω παρατήσει σαν ένα παλιό ζευγάρι παπούτσια σε ένα μπαλκόνι δίχως τέντα να παλιώνω με τη βροχή και τον ήλιο. τουλάχιστον έχω φρέσκο αέρα. έτσι παρατείνεται η ζωή μου. με τη δροσιά του ανέμου που περνάει κάτω απ' τις σόλες μου και με ανυψώνει. μόνο φοβάμαι μην ξεφύγω απ' τα κάγκελα και βρεθώ στο δρόμο. ένα ζευγάρι παλιά παπούτσια. στιγμή ευτυχίας για το ξυπόλητο γυφτάκι που θα με φορέσει. μήπως και όλοι εσείς που με φορέσατε ξυπόλητοι δεν ήσασταν; ξυπόλητοι και τυχεροί μέσα στην ατυχία σας. αναμένω τη στιγμή που θα έχετε πεθάνει όλοι. τότε θα μπορέσω επιτέλους να γράψω ελεύθερα όλα όσα πέρασα κάτω απ' τη σαρκοβόρα θαλπωρή σας. αλλά εσάς τι θα σας νοιάζει; αφού θα κολυμπάτε στο χώμα και θα ακούτε το αιωνία η μνήμη. γαμώτο μου ούτε μια γαμοεκδίκηση δεν μπορώ να πάρω σωστά. κύριε δικαστά, κύριοι ένορκοι. τι να πω; είμαι από τους ανθρώπους που ζουλάνε το σωληνάριο της οδοντόκρεμας μέχρι τέλους. δικάστε με.