εν καιρώ

βουτάω το στυλό στο μελάνι και στο ποτήρι σου έτσι που κάθε που διψάς να πίνεις τα λόγια μου.
σταμάτα με αν μπορείς.
πρόλαβα και σ' αγάπησα κι ούτε που ξέρω πως διάολο πίνεις τον καφέ σου. «όλος ο κόσμος είναι μια παράφραση της λέξης σκατά» μου έλεγες. προσπαθούσες να ξεφύγεις απ' τον εαυτό σου. αλλά που να πας; ο πόνος απαιτεί.
απαιτεί να τον νιώσεις.

αυτό το καλοκαίρι ήρθε φεύγοντας και τελείωσε αρχίζοντας. με βρήκε να τρώω ρύζι λαπά με γαρνιτούρα δάκρυα και 2 σουτζουκάκια στεγνά για ξεκάρφωμα. γεύμα νοσοκομείου. με βρήκε από δω κι από κει. και ακόμα εκεί είμαι.
δεν έφυγα. ωστόσο δεν έμεινε καιρός πολύς. δεν μένει καιρός ποτέ όταν ξες ότι φεύγεις. καιρός για τίποτα.

σε ένα αδειανό μπουκάλι μπύρας στέλνω το ραβασάκι μου στη θάλασσα. ένας ψαράς μου είπε ότι τα ψάρια πραγματοποιούν ευχές όταν έχει πανσέληνο.
άραγε όμως, ξέρουν να διαβάζουν;