γεννηθήκαμε πάλι για να πεθάνουμε ξανά

να μια ωραία λέξη. ανασύρω. δημιουργεί την ανάγκη να προσθέσεις δίπλα της. μνήμες. αν καμιά φορά ματώσω πολύ θυμάμαι. τις προηγούμενες ζωές μου. ερχόμαστε στη ζωή προκαλώντας πόνο κι ίσως η τιμωρία μας να είναι. ο πόνος. πες ότι θες. θα πεθάνεις. κι αυτό είναι. πόνος. σύντομα. η εναλλαγή προσώπων δεν είναι σκόπιμη. ωστόσο προσδίδει στο κείμενο ζωντάνια. σε ένα νεκρό κείμενο. ζωντάνια. σαν να βάζεις κραγιόν σε πτώμα. και οι επιλογές ακόμη. κι αυτό είναι. πόνος. όπως το δίλημμα με το μαχαίρι. άμα θες κόβεις ψωμί. άμα θες σκοτώνεις. συγκεκριμένα εσύ πάντα σκοτώνεις.  πεθαίνω ξανά και ξανά και γεννιέμαι πάλι και πάλι. και εσύ. πάντα σκοτώνεις.