Προσ -περισσότερες- φορές

Οι φλέβες μου έτοιμες να βγουν απ' το δέρμα. Οι αισθήσεις μου βρίσκονταν σε έξαρση. Μύριζα περισσότερο (το ιδρωμένο σου κορμί), άγγιζα περισσότερο (τα λιγνά σου δάχτυλα), έβλεπα περισσότερο (ένα γραφικό τοπίο που είχες δει κι έμεινε από τότε στα μάτια σου τα πράσινα), γευόμουν περισσότερο (αν και το στόμα μου είχε ξεραθεί), (δεν άκουγα, δεν σε άκουγα που μου φώναζες 2 λέξεις πρωτάκουστες: «σε αγαπώ») άκουγα περισσότερο την πόρτα που έτριζε κάθε που φυσούσε το αεράκι που βγαίνει μετά το σούρουπο. Πως να έχεις την πόρτα κλειστή Αύγουστο μήνα; Και ξαφνικά θυμήθηκα πάλι τα εκπτωτικά κουπόνια που είχαν ξεμείνει στο συρτάρι της κουζίνας και τις καλοκαιρινές προσφορές που είχαν αρχίσει εδώ και καιρό. Γαμώτο, κι όλο έλεγα θα τα χρησιμοποιήσω.

Κάτι βράδια του Αυγούστου σαν κι' αυτά έχουν μια παράξενη μυρωδιά σαν φρεσκοβρεμμένο γρασίδι και καταλήγεις να ξαπλώνεις στην άμμο (γιατί απλά δεν μπορείς να μείνεις στο σπίτι). Καθώς βυθίζονται τα πόδια και τα χέρια μου στην άμμο, γυρνάς και μου ψιθυρίζεις κάτι πικάντικο στο αυτί κι εγώ εκείνη την ώρα κοιτάζω τον ουρανό και καταλαβαίνω ότι η γη γυρίζει. Σαν να φέρνει στα αυτιά μου ο αέρας εκείνο το τραγούδι που είχε σημαδέψει ένα απ' τα καλοκαίρια μου.

Κι έρχονται στο μυαλό μου τα παλιά, σαν όνειρα που είδα μες τη νύχτα και τα μισοθυμάμαι το επόμενο πρωί.