υποθετικά

θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. με ένα τηλεφώνημα να σώσουμε τη μέρα που μας προλαβαίνει. και αρχίζει πριν πέσουμε για ύπνο. πριν προλάβουμε να ονειρευτούμε για το αύριο. θα μπορούσαμε ό,τι λέμε να το εννοούμε. αλλά τότε που θα πήγαινε το χιούμορ; θα μπορούσαμε να μη γιορτάζουμε τα γενέθλια μας. βασικά να τα λέγαμε γενάθλια και να ζούσαμε συμφιλιωμένοι με το θάνατο και όχι δεσμώτες του. θα μπορούσαμε να πάμε μια εκδρομή το σαββατοκύριακο αλλά για μας μετά την παρασκευή οι μέρες θυμίζουν Δευτέρα. θα μπορούσαμε ίσως και να αγαπηθούμε. αν αγαπούσαμε εμάς λιγότερο.

απεριόριστες δυνατότητες. αυτό είναι το βαρίδι. ότι μπορείς να διαχειριστείς όπως διάολο θες αυτή τη σάρκα και αυτή την υποψία χρόνου που σου δόθηκε. ωστόσο απογοητεύουμε ο ένας τον άλλο. και αυτό κάνουμε. και αποχαιρετιζόμαστε. με ένα στεγνό φιλί για καληνύχτα.