3.12.20

χαμωτράγουδο

απόψε θα γυρίσω από κει που 'ρθα
θα φυτευτώ στο χώμα ως το κόκκαλο
να γίνω λίπασμα γι' αυτούς που δεν πεινάνε
θαμμένος άλλος κάθετος δεν θάφτηκε κανείς

μονάχο το κεφάλι μου θα στέκεται στον ήλιο
απ' το λαιμό ως το μέτωπο - η κούτρα καθαρή 
λες κι άξιζε που χάλασα ζωής χρονάκια τόσα
για μία καθαρότητα που δεν μου αναλογεί

να κάθουνται οι σπουργίτες μου να στήνουν τις φωλιές τους
για να τις καταστρέφουνε τα όρνια κι οι καιροί
μέχρι αψηλά της κεφαλής η καθαρή μετόπη
με κουτσουλιές απρόσεχτες αδρά να στολιστεί

να φάνε και τα μάτια μου
να πέσουν τα μαλλιά μου
τα δόντια να μου μείνουνε
για να μασάω τη γη.