15.9.12

το τραγούδι της φάλαινας

Θυμάμαι να περιφέρεται ένα βιβλίο στο σπίτι. Είχε λόγια μα πιο πολύ εικόνες και ήτανε μικρό αλλά το έβρισκα μεγάλο βιβλίο. Πρέπει να ήταν της αδελφής μου. Όποτε έπεφτε στα χέρια μου το διάβαζα. Έλεγε για ένα κοριτσάκι που πήγαινε τα βράδια στην προβλήτα και άκουγε το τραγούδι της φάλαινας. Και μια γιαγιά θυμάμαι, τίποτα άλλο. Αμυδρά μου ΄ρχονται οι εικόνες και γαμώτο δεν είμαι σπίτι μου να το διαβάσω τώρα.

4 λέξεις :

Lyriel Bee είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=fZc8NMjr788

Καλή σου μέρα :)

και πράσινα άλογα είπε...

Ω ναι, αυτό είναι το βιβλίο! Σε ευχαριστώ πολύ Lyriel. Καλημέρα.

Fondeus είπε...

Αυτές οι αμυδρές εικόνες που μας έρχονται σε ανύποπτο χρόνο. Αυτό το "δε θυμάμαι καλά ρε γαμώτο..." Μισοκλείνεις τα μάτια να θυμηθείς. Κάτι τέτοιες στιγμές ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

και πράσινα άλογα είπε...

αυτό ακριβώς.