26.12.18

αντίθετα


μεταξύ των αντιθέτων εντός μου. πορεύομαι. μα δεν με αφήνουν να μείνω στην ευθεία. τα αντίθετα. βγαίνω εκτός. δεν παύω διαρκώς να ελαττώνομαι. να χάνω κάθε φορά που χάνομαι.

μεταξύ των αντιθέτων εντός μου. διασταυρώνομαι. με τους χίλιους εαυτούς. στο σταυροδρόμι της ντροπής επιστρέφω. για να φτύσω το είδωλο μου που με πρόδωσε. παύοντας να υπακούει στις κινήσεις μου.

μεταξύ των αντιθέτων εντός μου. πλευρίζω. τις ανάγκες μου και τις χαϊδεύω. σκύλες. μαύρες σκύλες. κι αν κάτσουν ήσυχες τους δίνω μπισκοτάκι για επιβράβευση. και τις χαϊδεύω. μην και γυρίσουν καμιά μέρα να με λιανίσουν. τον λιανό. εμένα.

μεταξύ των αντιθέτων εντός μου. ξεφεύγω. μια μέρα ξεφεύγω. όχι θα ξεφύγω. ξεφεύγω. τώρα ξεφεύγω. και οι ώμοι μου κοιτάνε μονοκόμματα. ούτε στροφές. ούτε κάμψεις. μονοκόμματος. μια μέρα πάω εκεί που θέλω. μια μέρα θέλω. θέλω.

2.12.18

ασυνόδευτος


ζέστη μέσα στην παγωνιά. σαράντα τετραγωνικά με κλίμα τροπικό. να βάζεις, να βγάζεις, να βάζεις, να βγάζεις.
σήμερα βρέχει μέσα μου. δάκρυα.
για όλα αυτά που έβαλα και δεν έβγαλα ποτέ. για την πανοπλία που έφτιαξα για να με προστατέψω και τώρα σκουριασμένη με απειλεί να μείνω δέσμιός της. δάκρυα.
που στέκονται στην άκρη των ματιών δειλιάζοντας να πέσουν. έρχονται για να μου θυμίσουν ότι ακόμα αισθάνομαι αλλά χωρίς να επιβεβαιώνομαι. δάκρυα.
χαράς. καμιά φορά με επισκέπτονται κι αυτά. σήμερα όχι. κι είναι γλυκά, νοσταλγικά και πάνε αγκαζέ με το χαμόγελο. δάκρυα.
που τρέχουν και δε σταματούν παρά μονό από διαβρωτικούς λυγμούς διακοπτόμενα. αυτά που και να θέλεις δε μαζεύονται. ρωγμές κι αυλακιές. δάκρυα.
για λόγους άγνωστους. όταν μια κίνηση γίνεται κύλιση. όταν ξαφνικά. για λόγους άγνωστους. λαμβάνεις την φροντίδα που σου έλειπε. χωρίς να τη ζητήσεις. δάκρυα.
για το ασυνόδευτο αυτό που ήρθε από κάπου χωρίς να ξέρει σίγουρα από που για να πάει κάπου αλλού χωρίς να ξέρει σίγουρα που αλλού. αυτό που είμαι όταν αφήνομαι στην ευκολία μου να μην λάβω την ευθύνη. όχι για τους άλλους. όχι. αυτό είναι ψέμα. αυτήν ακριβώς που μου αναλογεί. να βγω να πω. εγώ αυτός είμαι. έρχομαι από κάπου. και πάω κάπου αλλού. χωρίς συνοδούς. μόνο με τη βαθιά πεποίθηση ότι σε αυτό το αλλού θα συναντήσω κάποιον.
να του πω να μη βάζει μόνο, να βγάζει κιόλας. γιατί φτάνει η στιγμή που δε χωράνε. κι ερχονται και γίνονται βροχή. υγρά λόγια. που βρέχουν στην ψυχούλα σου.
και δε στεγνώνουν.